Παλαμήδι
Το Φρούριο του Παλαμηδίου βρίσκεται στην κορυφή του ομώνυμου λόφου σε ύψος 216μ., στα ανατολικά της πόλης του Ναυπλίου. Την ονομασία του οφείλει στον ομηρικό ήρωα Παλαμήδη, γιο του Ναυπλίου και της Ησιόνης και εγγονό του Ποσειδώνα. Γιατρός και αστρονόμος, ο Παλαμήδης επινόησε τους φάρους των πλοίων, τα ζάρια (πεσσούς) και τα τέσσερα ψηφία του αλφαβήτου, που συμπλήρωναν τα φοινικικά.
Το φρούριο χτίστηκε στο διάστημα 1711-1715 από τον Βενετό γενικό Προβλεπτή του Στόλου Agostino Sagredo (Αυγουστίνο Σαγρέδο) μαζί με τους μηχανικούς Giancix (Τζανσίξ) και Lasalle (Λασάλ), για να εξυπηρετήσει τις στρατιωτικές και ναυτικές επιχειρήσεις των Βενετών κατακτητών. Αποτελεί ένα από τα σπουδαιότερα επιτεύγματα της βενετσιάνικης οχυρωματικής αρχιτεκτονικής, με οκτώ συνολικά οχυρωματικές μονάδες με δικές τους κινστέρνες, αποθήκες τροφίμων και πυρομαχικών, καθώς και στρατώνες. Οι προμαχώνες αυτοί είναι αυτοτελείς, ούτως ώστε αν ένας από αυτούς καταληφθεί, η άμυνα να συνεχίζεται από τους υπόλοιπους. Οι πρώτοι έξι χτίστηκαν επί Βενετοκρατίας (προμαχώνες Αγίου Ανδρέα, Ρομπέρ, Θεμιστοκλής, Αχιλλέας, Μιλτιάδης, Λεωνίδας), ενώ ένας ακόμη βενετσιάνικος αλλά ημιτελής, ο Προμαχώνας Επαμεινώνδας, ολοκληρώθηκε μετά την κατάληψη του κάστρου από τους Οθωμανούς, οι οποίοι κατασκεύασαν τον τελευταίο προμαχώνα (Προμαχώνα Φωκίωνα).
Στον κεντρικό προμαχώνα του Αγίου Ανδρέα καταλήγει η λίθινη σκάλα που ξεκινά από την πόλη του Ναυπλίου και το Πάρκο Σταϊκόπουλου. Στο εσωτερικό του προμαχώνα υπάρχει το εκκλησάκι του Αγίου Ανδρέα, το οποίο χτίστηκε το 1712 από τους Βενετούς και ήταν αφιερωμένο αρχικά στον Άγιο Γεράρδο, προστάτη άγιο της οικογένειας των Σαγρέδων. Σύμφωνα με τις αναρτημένες πινακίδες, στη νότια πλευρά της εκκλησίας βρίσκεται ένα σκοτεινό μπουντρούμι, το οποίο φέρεται ως η φυλακή του Κολοκοτρώνη. Σημαντικό αξιοθέατο αποτελεί και ο προμαχώνας Μιλτιάδης, ο οποίος χρησιμοποιήθηκε ως φυλακή βαρυποινιτών από το 1840 μέχρι το 1926 περίπου.